Het is zover. Ik heb een terugval. Niet zo gek na al die weken quarantaine en overbelasting. Het is nu 28 mei 2020. We zitten al thuis sinds 16 maart 2020. Pfoeh. Van verveling is geen sprake. Wij gingen in een persoonlijke lockdown. Geen school, geen BSO, geen opa en oma meer zien. Gezondheid boven alles. Dat moest en is oké. Maar mijn bekken is het er niet meer mee eens. De bekkenpijn vlamt op. Een terugval.
Wat is een terugval?
Voor mij klinkt een terugval heel normaal. Ik besef me ook dat mensen zonder chronische pijn dit fenomeen wellicht niet kennen. Ik heb ernstige bekkenpijn gehad. Deze pijn is chronisch. Dit betekent dat het er altijd is, maar niet altijd even hevig. Met goede zelfzorg en het voorkomen van overbelasting, is de chronische pijn draaglijk en functioneer ik prima. Maar doe de chronische bekkenpijn in de mix met full time voor twee kleine kinderen zorgen, en tada: Een terugval. De pijn neemt toe en mijn kracht neemt af.
Zelfzorg
In een crisis valt de zelfzorg snel weg. Ik heb echt mijn best gedaan dit te behouden. Ik bleef in beweging, aan de yoga en gezond eten. Maar voor mijn lijf is een beetje zelfzorg niet voldoende. Het heeft méér beweging nodig en meer rust. Met twee rondrennende en geluidmakende lieve wezentjes om me heen lukt dit onvoldoende. Mijn conditie loopt terug, mijn kracht neemt af, de vermoeidheid neemt toe en de pijn vlamt op.
Ik voel me zwak
Beleving
Het is verwarrend. Iedereen beleeft deze crisis zo anders. Ik voel me toch een loedermoeder als ik toegeef dat full time thuis zijn met mijn kinderen niet meer als prettig kan ervaren. Ik voel lichte jaloezie als anderen zeggen “Nee heerlijk juist, laat de scholen maar dicht”. Ik weet dat dit gevoel geen nut heeft. Iedereen zit in een unieke situatie. Als ik geen pijn zou hebben, hoe zou ik het dan ervaren? Ik zal het nooit weten. Ik heb wel pijn. Vergelijken is zinloos.
Schouders eronder
Ik geef mezelf een spreekwoordelijke schop onder mijn hol. Ik kan gaan zitten kniezen, maar dat lost niks op. Wat gaat me helpen? Meer tijd voor mezelf. Discipline heb ik nodig. Ik heb er geen zin in, ik vind het oneerlijk. Weer die discipline opbrengen. Het beetje tijd dat er is, focussen op yoga, wandelen en slapen. Ik heb zin in leukere dingen! Bloggen, bellen, TV, netflix, spelletjes. Maar het kan even niet. Focus. Ik leg mijn yogamat in de woonkamer, en pak mijn favoriete boek er weer bij over het genezen van bekkenpijn. Rekken en strekken, ontspannen en pijnstillers. Ik sta iedere dag iets vroeger op om eerst voor mezelf te zorgen. En alles wat niet NU hoeft, uitstellen. Niet leuk, wel noodzakelijk.
En deze blog dan? Die moest wel nu, want schrijven is een uitlaatklep. En vandaag zijn de kinderen op school en BSO, dus ik vandaag én én én doen 🙂
Hoe gaat het met jou? Herkenning of beleef jij het heel anders?
Meer lezen? Klik hieronder:
Bekkenpijn genezen? Dit boek gaf mij weer hoop!
Een Miracle Morning, kan ik dat?