Mijn blog over leven met chronische pijn
Het is een verademing. Na de lockdown, de thuisscholing en zomervakantie keert hier de rust terug. De kinderen zijn naar school en er is weer tijd voor mij. Mijn lichaam en mijn geest. Zomervakantie De zomervakantie was gezellig. We hebben twee vakanties gehad. Een lang weekend Efteling Bosrijk en een week Zeeland. Glamping bij Boerderij …
De rust keert terug (Chronische Pijn – Blog #11) Lees verder »
Een terugval. Het gebeurt, maar blijft zo zwaar. Weer opnieuw opbouwen. Ik raap mezelf weer op.
2020 is voor mij zo slecht not niet. In 2018 en 2019 was ik aan het revalideren. Geloof me, dat was veel zwaarder dan die quarantaine.
Moet ik iets, wil ik het, of kan ik het. Of juist niet? Vragen die ik mezelf nu elke dag moet stellen.
Ik raak vermoeid, en de slechte gewoontes steken meteen weer de kop op. Dit geeft een neerwaartse spiraal. Hoe ga ik hier mee om?
Tijdens een crisis is het de kunst om in het hier en nu te blijven. Hoe doe je dat? Ik zoek inspiratie en vind het. Lees je mee?
De situatie accepteren. Ik dacht dat dit opgeven betekende, passiviteit. Ik leer accepteren, én doorgaan. Lees mijn blog.
Dit is waarom mensen met chronische pijn angst hebben om te bewegen. Over de grens gaan geeft veel pijn, dat doe je niet graag nog eens. De comfortzone is een stuk veiliger.
Ik ben mijn activiteit aan het opbouwen. Ik dacht dat ik het rustig genoeg deed, maar duidelijk niet. Ik heb veel napijn, hoe ga ik hier mee om en hoe wijzig ik mijn doelen?
Ik ben nog amper begonnen en ik trap alweer in mijn valkuil. Ik wil te snel en te veel. En met chronische pijn resulteert dat in teleurstelling. Een rustige opbouw van activiteiten is noodzakelijk. Meer gaan bewegen, maar op een verantwoorde manier. Ik weet het wel, maar ik doe het niet. Chronische pijn en motivatie …
Mijn valkuil, ik wil te veel en te snel (Chronische pijn – Blog #2) Lees verder »